تصویر بالا: نوع آزمایشی بمب اتم «پسر کوچک» که مشابه آن در سال
۱۹۴۵ در هیروشما ژاپن توسط ایالات‌متحده‌آمریکا منفجر شد.
این تصویر اولین عکس رسمی منتشر شده توسط
دولت ایالات‌متحده از بمب اتمی پسر کوچک است.
{در سال روز انفجار بمب اتم در هیروشیما}
آلبرت اینشتین (از چهره‌های مطرح تاریخ فیزیک) مستقیما در اختراع بمب اتم درگیر نبود، اما در توسعه‌ی سریع آن نقش کلیدی داشت.
در سال ۱۹۰۵ اینشتین نظریه‌ی نسبیت خاص خود را منتشر کرد. بخشی از این نظریه در مورد رابطه ماده و انرژی است. بر اساس این نظریه، از مقدار بسیار ناچیزی ماده می‌توان مقادیر بسیاری زیادی انرژی آزاد کرد. به‌زبان ساده همان رابطه‌ی معروف انرژی-ماده E=mc^2 که در بمب اتم هم دقیقا همین رابطه صادق است. در این رابطه ضریب مربع سرعت نور (c^2) حدودا ۹۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ مربع متر بر مربع ثانیه (نُه و ۱۷ صفر جلوی آن) است. پس روشن است که چرا مقدار ناچیزی ماده معادل مقادیر عظیم انرژی است. اینشتین جوان صلح‌جو بود و بمب اتم چیزی نبود که زمان چاپ این مقاله در سر داشت.
* یادآوری: همه دانشجوهای فیزیک و مهندسی بخشی از نظریه‌ی نسبیت خاص (حرکت اجسام با سرعت نزیک به سرعت نور) را به زبان‌ساده در پایان فیزیک ۱ دانشگاه یادمی‌گیرند اما بخش رابطه‌ی ماده-انرژی در جلسات اول و دوم فیزیک کوانتوم ۱ کارشناسی مطرح می‌شود.
در سال ۱۹۲۹ میلادی اینشتین به طور عمومی اعلام کرد اگر جنگ بیش از این گسترش یابد «تحت هر شرایطی و بدون در نظر گرفتن علت جنگ و اینکه چطور در مورد آن قضاوت می‌شود، بی قید و شرکت از انجام خدمت سربازی، مستقیم و غیر مستقیم، سر باز خواهد زد».